In Delfzijl bestaat ook een "grote pier". Deze schermpier vormt het zeehavenkanaal en is zo`n 4,3 km lang.
Een wandeling naar het eind levert dus algauw bijna 9 km op.
Als je bovenop de pier loopt zie je aan de ene kant de chemische industrie en aan de andere kant de Eems.
De natuur trekt zich niet veel aan van de industrie want overal zie je steltlopertjes scharrelen op de drooggevallen platen aan beide kanten van de pier. Boven je hoofd krijsen Visdiefjes en Noordse sterns als je te dicht bij hun nest komt en langs beide kanten groeit er van alles langs de zeereep.
Er spoelt een hoop rommel aan maar daartussen kun je wel het zeldzame Zeeweegbree vinden, en ondanks het constante lawaai vanaf de overkant broeden Scholeksters hier hun eieren uit.
De pier heeft wat vrijbuiterigs over zich, het is een gebiedje die veelal met rust gelaten wordt en behalve wat onderhoudt aan de radarpost en de pier zelf gebeurt er weinig.
Er hebben zich wat zandstrandjes gevormd maar omdat je door al het slik daar niet kunt zwemmen blijven deze ook in hele warme dagen zo goed als leeg.
En daar vindt je dus ook Zeepostelein. Voor deze typische kustplant moet je wel even op de knieën maar hij is zeker de moeite waard.
Net als vele andere planten moet ook dit plantje zich beschermen tegen het zoute milieu. Dit doet hij oa. door dikke vlezige bladeren en stengels te vormen en vooral door niet al te groot worden.
Al met al is de schermpier typisch zo`n industrie- natuurgebiedje, en erg mooi om eens een wandeling te maken.
Tussen al die aangespoelde rommel kun je dan ook nog wat botanische juweeltjes vinden.
Melkkruid:
Zeepostelein:
Van het al eerder genoemde Zeeweegbree heb ik geen macro-foto, Dit plantje ziet er bijna net zo uit als de veelvoorkomende Smalle weegbree.
Zoek de 5 verschillen..
Zeeweegbree:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten