Madurodam in ijs

Mensen gaan naar Madurodam om in het klein te bekijken wat we in het groot ook kunnen zien. De oohhhs en aahhs en  "moet je eens zien" zijn niet van de lucht.
In de natuur heb je ook prachtige dingen in het klein. Je moet ervoor door de knieën maar daarentegen is het vaak vlakbij, je hoeft er niet een paar honderd kilometer naar het westen te rijden.
Nog een verschil is dat dit soort plaatjes maar tijdelijk te maken zijn.
De ingrediënten zijn; water, lucht en een temperatuur onder nul. De natuur maakt er de prachtigste dingen van en de meeste worden nooit aanschouwd.
Als ik nu naar buiten kijk is het èèn en al natte prut, alles wordt gerecycled en gaat weer op in de grote kringloop.
Ik kijk nu al uit naar de volgende koude-inval.

Mos heeft geen last van de koude, ingevroren in een stukje natuurlijk huisvlijt gaan deze plantjes straks vrolijk verder met wat een mosplantje dan ook doet

En dit soort tafereeltjes kun je overal zien, hoef je niet voor naar Madurodam.

En deze kunststukjes zijn dus geen kopieën, ze zijn uniek en eenmalig, maar met de volgende vorstinval komen ze terug, in een andere vorm weliswaar maar zeker net zo mooi.

Koude knieën krijg je er wel van !!

Paradijs

Ik weet niet hoe het paradijs eruit ziet maar er zou in ieder geval ruimte moeten zijn voor flink wat kou en ijs.
Palmboompjes aan een hagelwit strand en een azuurblauwe zee doen het altijd goed maar een gitzwarte ijsvloer omzoomd door goudgele rietkragen zijn voor mij ook paradijselijk, en dan natuurlijk met de met scherpe ijzers onder de voeten.
Tegenwoordig hebben we wel veel meer fratsen nodig dan vroeger. Ik noem: canadese ijsmuts, hoofdband, muts, bril met gele glazen (voor beter contrast op bewolkte dagen), softshelljack (winddicht van voren en ademend van achteren), thermo-shirt (voert vocht af en houd het lijf warm en droog-nou vergeet dat maar!!), salopet (moeilijk woord voor een schaatspak model tuinbroek), korte "running pant" voor onder de salopet, muesli repen en AAdrink voor de snelle energie en niet  te vergeten het GPS apparaat dat je haarfijn verteld dat de 40 km zijn afgeraffeld met een gemiddelde van 26,9 km/u  (en dan ontevreden zijn omdat het net geen 27km/u is).
Het enige moderne dat ontbreekt zijn een paar klapschaatsen.



Tja...... Ik heb nog een foto toen ik als ca. 6- jarige naar de ijsbaan van Appingedam liep met een trainingspak van Adidas aan (met drie strepen aan de zijkant), een Ard en Keessie muts op en een paar houtjes over de schouder, klaar om een hele middag te schaatsen en waarschijnlijk s`avonds nog een keer, compleet tevreden, niets meer aan doen, houten schaatsen en de ijsbaan open.


Tijden veranderen!!

Gelukkig heb ik nog steeds hetzelfde gelukzalige gevoel van vroeger als ik over het ijs glij. Met iets meer bagage, maar dat neem ik op de koop toe.

Vliegende deur

Meestal kom ik met lege handen thuis als ik achter een tip aan ga. De vogel is al weer lang gevlogen of ik kijk op de verkeerde plaats. Dit is het geval geweest met:  de Hop, de IJsvogel, de Kraanvogel, de Zeearend, de IJseend, de Pestvogel enz enz.

Sommige tips heb ik dan ook bewust genegeerd. Zo was er een paar jaar geleden in de wijk Beijum in Groningen èèn of andere Siberische haak- of kruisbek gezien, super zeldzaam voor Nederland en van heinde en ver kwamen vogelaars om dit beestje op een modderig graslandje in een saaie buitenwijk te bewonderen, ik dus niet. Achteraf een gemiste kans want de kans om hem daar te zien was zo`n beetje 100%.

Enfin.. van het bovenstaand rijtje heb ik ondertussen wel de IJsvogel en Pestvogel gezien. Min of meer op eigen kracht.

Voor het weekend kreeg ik een tip dat er rond het Schildmeer een Zeearend was gespot, dusssss..., vandaag toch maar even wezen kijken, t`was mooi weer en schaatsen op het meer was toch nog niet mogelijk, huishoudelijke werkjes snel afgeraffeld dus niets hield mij meer tegen. Op naar "Schild".

En waarempel op weliswaar flinke afstand zag ik hem/haar zitten, zo ver weg op een weiland dat de foto alleen een wazige dot liet zien, kon van alles wezen maar door mijn scoop was ik er van overtuigd dat het een Zeearend moest zijn.

Maar goed een foto lukte niet totdat hij tot mijn grote vreugde op de wieken ging en zelfs mijn kant op vloog, snel camera met mijn grootste lens erop ( vantevoren klaargelegd) gepakt en maar klikken.

Nu is een vogel in de vlucht razend moeilijk, vooral als je er niet zoals ik in bent gespecialiseerd, je moet er een beetje geluk bij hebben. En dat had ik, althans ik ben er zeer tevreden mee, niet helemaal scherp maar toch ....Bovendien is het een prachtig gezicht om zo`n grote roofvogel boven het land te zien glijden.

Door zijn spanwijdte ,1,90-2.40 m  wordt hij wel de "vliegende deur" genoemd, Ze zullen wel staldeuren bedoelt hebben want bij ons thuis past hij niet door welke deur dan ook!!
Toch knaagde er twijfel, en bij navraag op wrn.nl kreeg ik te horen dat het toch maar een gewone Buizerd was, geen vliegende deur, hooguit een kattenluikje. Zo, weer terug met beide benen op de grond.

En zo blijft het tevergeefs napluizen van tips een "goede" gewoonte.

Ps. met dank aan mijn tipgever : Tineke

Herkenningsmelodie

Ik hoorde laatst op de radio dat de meeste kinderen zeer veel reclamemerken kennen maar als hun gevraagd wordt om 10 vogelsoorten op te noemen ( mag ook plante-en of insectesoorten zijn) zij het antwoord schuldig blijven.
Niet alleen kennen en herkennen de meeste mensen niet veel diersoorten meer, ook hun geluiden gaan ons het ene oor in en als het al het andere oor weer uitgaat hebben onze hersenen het niet herkend.
Bijna iedereen herkent het geluid van een Nokia telefoon maar wie kent nog het geluid van een Tjiftjaf of vink.
En wie weet hoe het geluid van een Roerdomp of een Wulp klinkt
Voor natuurbeschermers is dit een extra handicap. Eerst moeten zij "het volk" zien te overtuigen dat er meer soorten zijn dan de meeste mensen kennen, dan moeten zij diezelfde mensen ook nog zien te overtuigen dat deze soorten bedreigd zijn en dat het de moeite waard is om te proberen van "bedreigd" "algemeen "te maken.
In tijden van crisis een bijna onmogelijke opgave.
Roerdomp:


In de winter heb je een grotere kans om de Roerdomp te zien, Door voedslgebrek laten deze reigerachtige vogels zich ietwat makkelijker te bekijken. Want als een Roerdomp niet gezien wil worden dan zul je hem ook niet zien. Horen doe je hem wel weer makkelijker, als je eenmaal weet hoe hij klinkt vergeet je dat nooit weer, net als die Nokia maar dan vele malen mooier

Hoog wotter

Zo, de oliebollen zijn op, evenals het meeste vuurwerk. De winter mag wat mij betreft invallen.

Tot nu toe blijft het bij erg veel nattigheid en te hoge temperaturen.

Deze nattigheid moet ergens heen en de eerste berichten van een doorsijpelende dijk bij Woltersum zijn alweer gehoord. Het Eemskanaal is een vaarweg die volledig ingedamd is door dijken, en dat is direct zijn zwakke plek.

De IJssel is een rivier die niet direct wordt ingesnoerd door dijken en daardoor heeft deze rivier de ruimte om uit te dijen

waar precies de vaarweg loopt kun je moeilijk zien omdat er op het moment dat ik er liep geen schepen langs kwamen.

In de zomer loopt hier een pad maar nu heeft het hek geen enkele functie...

Deze foto`s stralen vooral herfstachtige nattigheid uit maar nog geen uur later en enkele kilometers verderop lijkt het alsof de lente al is aangebroken.

Er zijn planten die bloeien in de winter en vooral bij deze temperaturen zijn er zelfs bijen die daarvan profiteren. Niet veel maar toch.. ik heb enkele bijen zien snoepen van deze Mahonia-plant.

Jammer genoeg had ik natuurlijk niet de camera paraat en toen ik later weer keek was de temperatuur weer gezakt tot onder het punt waarop een Honingbij lekker weer in z`n kast kruipt

 

Dit is niet de enige plant die bloeit. Hazelaars, Wilgen en straks ook weer het Klein hoefblad en de Winterakoniet zullen over niet al te lange tijd weer in bloei komen.

Hieronder de Hamamelis, ook zo`n vroegbloeier, mooie plant maar niet erg in trek bij insecten.

Och.. en mocht er toch nog een elfstedenwinter aanbreken dan heeft de natuur reserve genoeg om deze te overleven. Altijd al gehad en dat zal altijd ook wel zo blijven.

Met dank aan Alex en Siny voor de rondleiding, onderdak en info