Palmboompjes aan een hagelwit strand en een azuurblauwe zee doen het altijd goed maar een gitzwarte ijsvloer omzoomd door goudgele rietkragen zijn voor mij ook paradijselijk, en dan natuurlijk met de met scherpe ijzers onder de voeten.
Tegenwoordig hebben we wel veel meer fratsen nodig dan vroeger. Ik noem: canadese ijsmuts, hoofdband, muts, bril met gele glazen (voor beter contrast op bewolkte dagen), softshelljack (winddicht van voren en ademend van achteren), thermo-shirt (voert vocht af en houd het lijf warm en droog-nou vergeet dat maar!!), salopet (moeilijk woord voor een schaatspak model tuinbroek), korte "running pant" voor onder de salopet, muesli repen en AAdrink voor de snelle energie en niet te vergeten het GPS apparaat dat je haarfijn verteld dat de 40 km zijn afgeraffeld met een gemiddelde van 26,9 km/u (en dan ontevreden zijn omdat het net geen 27km/u is).
Het enige moderne dat ontbreekt zijn een paar klapschaatsen.
Tja...... Ik heb nog een foto toen ik als ca. 6- jarige naar de ijsbaan van Appingedam liep met een trainingspak van Adidas aan (met drie strepen aan de zijkant), een Ard en Keessie muts op en een paar houtjes over de schouder, klaar om een hele middag te schaatsen en waarschijnlijk s`avonds nog een keer, compleet tevreden, niets meer aan doen, houten schaatsen en de ijsbaan open.
Tijden veranderen!!Gelukkig heb ik nog steeds hetzelfde gelukzalige gevoel van vroeger als ik over het ijs glij. Met iets meer bagage, maar dat neem ik op de koop toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten