lentepegels

En wederom was het en witte wereld toen we de gordijnen open trokken deze week. Het is sinds 20 maart 12:02 officieel lente maar buiten in de natuur is er schijnbaar nog niets van te zien.
IJspegeltjes vertonen zich in al hun koude pracht en als ik de weersverwachting mag geloven blijft dit ook nog wel een tijdje.
Komt mooi uit want dan kun je het volgende verschijnsel met eigen ogen aanschouwen (als het toch nog zo koud blijft kun je er net zo goed de mooie kanten van proberen te zien).
IJspegels zijn tijdens het groeien min of meer hol. Van buiten stroomt het water naar de punt van deze holle pegel en daar bevriest hij, dit levert stollingswarmte op die door het midden van de pegel wordt afgevoerd naar boven.

Pas als het langer en harder vriest en er geen smeltwater meer aan de buitenkant van de pegel naar beneden loopt zal het midden ook bevriezen.
In het midden van de pegel zie je vaak luchtbelletjes, logisch bekeken is dit niet mogelijk want een ijspegel groeit doordat een nog niet bevroren waterdruppel onderaan de pegel alsnog bevriest. In die druppel zie je nog geen luchtbelletjes.
Deze luchtbelletjes zijn het gevolg van in het water opgelost lucht dat bij het bevriezen niet in de ijskristallen passen, aan de buitenkant van de pegel kan dit lucht ontsnappen maar in de binnenkant niet, vandaar de lijn luchtbelletjes in het midden van de pegel.

Ja ja er komt nog heel wat natuurkunde bij kijken voordat je een fatsoenlijke pegel aan de dakrand hebt hangen.

IJskoud

As `t ie maar ijs en ijskoud is....., een reclamespreuk uit het verleden van de fa. Jägermeister dacht ik.
Dit geldt ook voor de plaatjes die ik vandaag heb gemaakt. Snel even naar buiten om te kijken of er nog wat te fotograferen valt.
Een ijspegeltje doet het altijd goed, vooral als er wat luchtbelletjes in zijn opgesloten, ware ijsjuweeltjes weet de natuur ervan te maken en de meeste mensen zouden hier van moeten kunnen genieten, ware het niet dat het niet een koude winterdag betreft in januari of december maar een zeer koude dag in maart.
Op 11 maart hebben de meeste mensen het voorjaar al geroken en aan dat warme zonnetje valt snel te wennen,
Maar.... de foto`s die ik wil gebruiken staan op de PC die nu op dit moment nog bij de reparateur staat, een vastloper zullen we maar zeggen . Met een beetje kunst en vliegwerk kan ik nu via een andere PC een blog laden , zelfs met wat foto`s maar deze kan ik niet bewerken. Nu ben ik niet zo Photoshopperig maar aangezien ik soms niet al te zorgvuldig omga met het verwisselken van de lenzen komt er weleens stof op de sensor, deze stofdeeltjes poets ik er altijd digitaal af. (ik weet wel dat de sensor schoonmaken beter is maar ja...roege swienen gedijen het beste zegt men weleens).
Vandaar dat er hier en daar vlekjes te zien zijn en dat de horizon soms wat scheef kan staan (eigenlijk bedoel ik te zeggen dat ik de camera niet goed recht heb gehouden)
Deze foto`s zijn gemaakt In Tetjehorn, de ijspegeltjes komen misschien later nog een keer

Als het weer zo een beetje blijft kan ik het gerust nog een tijdje volhouden.
Hazen, Reeën, en natuurlijk de grote groepen ganzen zorgen voor leven in de brouwerij.
De eerste 2 zijn me te snel af maar de ganzen komen soms dichtbij overvliegen, Kolganzen deze keer

Voor de lente moeten we nog even geduld hebben.

Gelukkig gaat zondag as. de klok weer een uur vooruit, weer een stapje dichter bij het voorjaar.

Nu de natuur nog!!

Pijlstaart en Smient

Soms kom je op het Hoeksmeer (nabij Garrelsweer) weinig waterwild tegen en soms barst het van de vogels. Zoals nu in het vroege voorjaar (eigenlijk is het nog winter en als we de voorspellingen mogen geloven denkt de natuur er precies zo over) het geval is, overal zie je Brandganzen,Kolganzen,Bergeenden, Smienten en zelfs nog een koppeltje Pijlstaarten.
Smienten kom je overal tegen, plasjes, sloten , grote natuurgebieden maar ook in de aangelegde vijvers in industriegebieden kun je ze zien. Ze zijn wel vrij schuw dus echt goed te benaderen zijn ze niet.
Ze zijn volgens mijn vogelgids na de Wilde eend het talrijkste grondelende eendesoort in de winter.
Smienten

Pijlstaarten broeden soms in Nederland maar kunnen na de winter ook weer vertrekken naar het noorden van Europa.

Pijlstaarten zie ik niet zo vaak en zeker niet in de hoeveelheden als de Smienten.

Al deze foto`s zijn genomen op 5 maart en de lente leek te zijn begonnen, ook het vogelvolk leek onrustig te zijn met veel opvliegende en terugkerende groepen ganzen

Vandaag echter dobberden de meeste vogels dicht bij de kant, regen en wind boren het lentegevoel even weer de grond in.

Nog even geduld hebben dus...