Kale plekken

Nu de laatste restjes sneeuw en vooral ijs in rap tempo verdwijnen valt op hoe bruin het gras is geworden.
Blijft het in een zachte winter gewoon groen, twee weken vorst en sneeuw zorgen voor een dofbruin landschap.
kon ik eind januari nog meerdere soorten paddestoelen vinden, nu moet ik weer een half jaar wachten (uitzonderingen daargelaten).
Er zijn echter soorten die  schijnbaar niets om het weer geven, of het nu 10 graden vriest of 25 graden boven nul is, zij zijn er altijd. En niet alleen op beschutte plaatsen, nee, onder de meest miserabele omstandigheden groeien en bloeien zij.
Korstmossen zijn wel gevoelig voor luchtverontreiniging . Stikstof Ammoniak enz. zijn van invloed op het al dan niet voorkomen van bepaalde soorten en ook korstmossen kunnen uitsterven. Het valt alleen bijna niemand op. Korstmossen worden wel gebruikt als indicatorsoort voor de luchtkwaliteit
Wat dacht je van een dakpan, s`Winters hartstikke koud en blootgesteld aan alle winden, s`zomers heerst er een woestijnklimaat, en dat alles op een kale ondergrond waar geen greintje voedingsstof inzit.
Korrstmossen groeien op plekken waar bijna geen enkele andere plat het kan volhouden. Op steen,beton, hout (ge- of ongeverfd), stoeptegels,asfalt, dakleer, ja zelfs op asbest kun je korstmossen zien.
Met korstmossen laat de natuur zien dat zij voor elk ondergrond of substraat wel een oplossing heeft.
De natuur houdt niet van kale plekken en zelfs de grote zandverstuivingen op de veluwe worden gestoffeerd door korstmossen.
Ook de moderne mens houdt niet van kale plekken gezien het toenemend aantal personen met een tatoeage. en voor een tatoeage heb je ook een kale plek nodig.
Wat dat betreft lijkt de mens wel wat op Moedertje Natuur.
Ik wacht nog steeds op de eerste mens met een korstmos op zijn (of haar) kale kruin.
Volgende foto`s laten alvast wat mogelijkheden zien.

Van boven naar beneden:
Kastanjebruine schotelkorst
Oranje dooiermos
Citroenkorst spec (onzeker)
Witte schotelkorst
Kerkcitroenkorst

Er zijn ongeveer 650 soorten, keus genoeg dus....

Energie besparen

Ondanks het vooralsnog niet doorgaan van de "Tocht der Tochten"blijft het nog erg koud.
Voor de dieren die moeten overleven in deze vrieskou is het niet alleen verstandig maar ook een levensvoorwaarde om energie te sparen.
Energie besparing is voor de wat grotere dieren die geen beschutting onder de grond of in de strooisellaag kunnen zoeken een absolute vereiste om deze winter te overleven.
Zoogdieren zoals Reeën en Hazen zetten de spijsvertering op een laag pitje en proberen zo min mogelijk energie te verdoen. Ook vogels passen deze strategie toe. In de spaarzame open plekken verzamelen zich allerlei eenden, Meerkoeten en Knobbelzwanen. Ze laten zich nu van vrij dichtbij fotograferen maar je moet oppassen dat je ze niet opschrikt, want die ene keer dat ze wegvluchten kan ze net dat beetje laatste energie kosten om deze periode door te komen.
Deze Knobbelzwaan bleef rustig zitten.en dagdroomt wellicht over betere tijden

Er is trouwens een zoogdier die de winter schijnbaar gebruikt om juist zoveel mogelijk energie kwijt te raken, er zijn zelfs wedstrijden wie zijn energie het doelmatigst verbrand, sommige van die wedstrijden gaan zelfs over meer dan 200 km.
Soms met een groepje

Soms ook alleen....

Als de Knobbelzwaan dit zou weten zou hij er zijn statige kop over schudden.

Zoveel energie verspillen in de winter grenst aan doodsverachting.

Gelukkig kunnen wij onze energie weer kopen in de supermarkt en krijgen wij onze warmte aangeleverd van de (kolen)centrales.

 Zolang dat nog kan kunnen wij onze rondjes blijven rijden, of het nu een rondje Schildmeer is of een rondje Friesland, Wij overleven het met gemak.