Kiekkaaste

Ik ben al in menig vogelkijkhut geweest, en overal heeft men z`n best gedaan om de hut en de weg er naar toe zo goed mogelijk camoufleren. Behalve bij de kiekkaaste. Deze hut staat op hoge palen zo`n halve kilometer buitendijks en kijkt uit over de Dollard.
Het pad erheen slingert zich door de rietvelden en over kreekjes. En is bij de meeste kijkhutten het pad erheen een noodzakelijk af te leggen afstand, bij deze hut is het een feest om naartoe te lopen.
Onderweg tussen de rietvelden kun je al Baardmannetjes, Blauwborstjes en diverse andere rietbewoners tegenkomen.

En dan in de hut aangekomen, altijd weer een verrassing of je nog bijzonder dingen te zien krijgt.
Maar of je die nu ziet of niet, steeds is daar het wisselend licht boven de slikplaten en de uitgestrekte rietvelden.

   

Zon mee of tegen maakt een wereld van verschil.

Nu waren er weinig vogels te zien, het was ook net even te druk in de hut (gevolg van het mooie weer en een zondagmiddag). Heel in de verte dobberde een grote groep Kluten maar veel te ver voor een foto. Volgende keer beter

Zilver

Vroeger was alles beter, alles? nou ja ..bijna alles. In de natuur had je hier vroeger geen Grote Zilverreigers. Deze soort kwam voor in het Middellandse-Zeegebied en waren bij ons zeer zeldzaam.
het is pas een paar jaar geleden dat ik voor het eerst èèn zag (in Tetjehorn), tegenwoordig kom je ze regelmatig tegen en ook in steeds grotere aantallen.
Vandaag zag ik 18 Grote Zilverreigers nabij het Hoeksmeer.

Het verschil met een gewone Blauwe Reiger is duidelijk. Hij is volgens mij ook iets schuwer, wat de foto ook wel duidelijk maakt.
Ook de Buizerd zie je tegenwoordig overal op paaltjes zitten, is ook weleens anders geweest. Zelfs nu nog worden roofvogels bejaagd,gestroopt, vervolgd omdat ze heel misschien weleens een kippetje slaan of omdat ze andere zangvogeltjes wegkapen. Onvoorstelbaar dat andere dieren nog steeds de schuld krijgen van de teruggang van bepaalde diersoorten.
Nogmaals:
Het aantal prooidieren bepaalt het aantal rovers, en niet andersom
De Buizerd (cynische modus aan-en dat hij nog vele slachtoffers mag maken-en weer uit)

De Meerkoet is een watervogel (geen eend maar een ral) die sinds jaren zo`n beetje op hetzelfde niveau is gebleven. Waar water is vind je Meerkoeten. In de winter in grote groepen bij mekaar maar zodra het weer beter wordt worden ze steeds onverdraagzamer tegen hun soortgenoten.
Mooi zwart met een fijne witte bles

Vroeger was er veel beter, maar lang niet alles!!

Terug

Na zeker anderhalf jaar pak ik de pen...ehhh.... het toetsenbord weer op. Het begint langzamerhand weer te kriebelen.
Hoelang dit gaat duren weet ik niet maar ik begin maar weer.
Ook fotograferen schoot er een beetje bij in, maar nu -met een weekje Texel in`t verschiet- pak ik dat ook weer op.
Affijn we zien wel. De natuur ging al die tijd gewoon z`n gang dus ik stap maar weer in.



Tureluurs

 

En een Steenloper